ΜΑΘΗΜΑ 170 - ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ -ΑΣΚΗΣΕΙΣ- A COURSE IN MIRACLES

ΜΑΘΗΜΑ 170

Δεν Υπάρχει Ασπλαχνία στο Θεό Ούτε και σε Μένα.

 

1. Κανένας δεν επιτίθεται χωρίς πρόθεση να πληγώσει. 2Αυτό δεν μπορεί να έχει καμιά

εξαίρεση. 3Όταν νομίζεις ότι επιτίθεσαι για να αμυνθείς, υπονοείς ότι το να είσαι

άσπλαχνος είναι προστασία και ότι είσαι ασφαλής εξαιτίας της ασπλαχνίας. 4Υπονοείς ότι

πιστεύεις ότι το να πληγώσεις κάποιον άλλο σου φέρνει ελευθερία. 5Και υπονοείς ότι το να

επιτεθείς είναι το ίδιο με το να ανταλλάξεις την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι με κάτι

καλύτερο, πιο ασφαλές και πιο προστατευμένο από επικίνδυνες εισβολές και από το φόβο.

 

2. Πόσο πέρα για πέρα παράλογη είναι η ιδέα ότι για να προφυλαχτείς από το φόβο πρέπει

να επιτεθείς! 2Γιατί εδώ γεννιέται ο φόβος και τρέφεται με αίμα, για να μεγαλώσει και να

δυναμώσει και να μαίνεται. 3Και έτσι προστατεύει κανείς το φόβο, αντί να αποδράσει από

αυτόν. 4Σήμερα μαθαίνουμε ένα μάθημα που μπορεί να σε γλιτώσει από πιο πολλή

καθυστέρηση και περιττή δυστυχία από ό,τι σου είναι δυνατό να φανταστείς. Είναι το

εξής:

6Έσύ πλάθεις αυτό εναντίον του οποίου αμύνεσαι,

και με την ίδια σου την άμυνα εναντίον του,

γίνεται πραγματικό και αναπόφευκτο.

7Εγκατέλειψε τα όπλα σου, και μόνο τότε

θα αντιληφθείς ότι είναι ψεύτικο.

 

3. Φαίνεται ότι είναι ο εξωτερικός εχθρός στον οποίο επιτίθεσαι. 2Η άμυνα σου όμως

ανορθώνει έναν εχθρό μέσα σου, μια ξένη σκέψη που σε πολεμά, στερώντας σε από την

ειρήνη και διχάζοντας το νου σου σε δύο στρατόπεδα που φαίνονται να είναι εντελώς

ασυμφιλίωτα. 3Γιατί η αγάπη τώρα έχει έναν «εχθρό», κάτι αντίθετο, και ο φόβος, ο ξένος,

τώρα χρειάζεται την υπεράσπιση σου εναντίον της απειλής του τι πραγματικά είσαι.

 

4. Αν εξετάσεις προσεκτικά τον τρόπο με τον οποίο η φανταστική σου αυτοάμυνα

προχωρεί στο φανταστικό δρόμο της θα αντιληφτείς τα αξιώματα στα οποία βασίζεται

αυτή η ιδέα. 2Πρώτον είναι φανερό ότι οι ιδέες πρέπει να φεύγουν από την πηγή τους, γιατί

είσαι εσύ που έπλασες την επίθεση και πρέπει να τη διανοήθηκες πρώτος .3Έπιτίθεσαι

ωστόσο έξω από τον εαυτό σου και διαχωρίζεις το νου σου από εκείνον στον οποίο

πρόκειται να επιτεθείς, έχοντας τέλεια πίστη ότι ο διαχωρισμός που έπλασες είναι

πραγματικός.

 

5. Δεύτερον, τα χαρακτηριστικά της αγάπης δίνονται στον «εχθρό» της. 2Γιατί ο φόβος

γίνεται η ασφάλεια σου και ο προστάτης της ειρήνης σου και στρέφεσαι σε αυτόν για

παρηγοριά και απόδραση από τις αμφιβολίες για τη δύναμη σου και από την ελπίδα της

ανάπαυσης στη δίχως όνειρα γαλήνη. 3Και η αγάπη προικίζεται με τα χαρακτηριστικά του

φόβου, καθώς απογυμνώνεται από ό,τι ανήκει σε αυτήν και μόνο σε αυτήν. 4Γιατί η αγάπη

θα σου ζητούσε να εγκαταλείψεις όλη την άμυνα σαν κάτι ανόητο. 5Και τα όπλα σου

πράγματι θα γίνονταν σκόνη.6Γιατί αυτό και είναι.

 

6. Με την αγάπη σαν εχθρό, η ασπλαχνία θα γίνει ένας Θεός. Και οι θεοί απαιτούν από

εκείνους που τους λατρεύουν να υπακούν τις προσταγές τους και να αρνούνται να τις

αμφισβητήσουν. 3Σκληρή τιμωρία περιμένει εκείνους που ρωτούν αν οι απαιτήσεις τους

είναι συνετές και λογικές. 4Οι εχθροί αυτών των θεών είναι εξωφρενικοί και παράλογοι,

ενώ οι ίδιοι είναι πάντοτε ευσπλαχνικοί και δίκαιοι.

 

7. Σήμερα κοιτάζουμε αυτό τον άσπλαχνο θεό ήρεμα και αμερόληπτα. 2Και παρατηρούμε

ότι είναι φτιαγμένος μόνο και μόνο από πέτρα, παρ' όλο που τα χείλη του είναι αλειμμένα

με αίμα και φλόγες φαίνονται να βγαίνουν από αυτόν.

3Δεν μπορεί να κάνει τίποτα. 4Δε χρειάζεται να αντισταθούμε στη δύναμη του. 5Δεν έχει

καμιά δύναμη. 6Και εκείνοι που βλέπουν την ασφάλεια τους δεν έχουν κανένα προστάτη,

ούτε μια δύναμη την οποία να επικαλεστούν σε ώρα κινδύνου, ούτε και ισχυρό πολεμιστή

που θα παλέψει για αυτούς.

 

8. Αυτή η στιγμή μπορεί να είναι τρομακτική. 2Μπορεί όμως να είναι και η ώρα της

απελευθέρωσης σου από την άθλια σκλαβιά. 3Κάνεις μια επιλογή, όταν στέκεσαι μπροστά

σε αυτό το είδωλο, βλέποντας το ακριβώς όπως είναι. 4Θα αποκαταστήσεις στην αγάπη ό,τι

έχεις προσπαθήσει να αποσπάσεις από αυτήν και να τοποθετήσεις μπροστά σε αυτήν τη

δίχως νου πέτρα; 5Ή θα πλάσεις ένα άλλο είδωλο για να την αντικαταστήσεις; 6Γιατί ο

Θεός της ασπλαχνίας παίρνει πολλές μορφές. 7Μια άλλη μορφή μπορεί να βρεθεί.

 

9. Μη νομίζεις όμως ότι ο φόβος είναι η απόδραση από το φόβο. 2Ας θυμηθούμε τι έχει

τονίσει το κείμενο για τα εμπόδια που συναντά κανείς στο δρόμο προς την ειρήνη. 3Το

τελευταίο εμπόδιο, το οποίο είναι το πιο δύσκολο να πιστέψεις ότι δεν είναι τίποτα και το

οποίο φαίνεται σαν να είναι ένας συμπαγής τοίχος, αδιαπέραστος, τρομακτικός και

ανυπέρβλητος, είναι ο φόβος του Ίδιου του Θεού. 4Εδώ βρίσκεται το βασικό αξίωμα που

ενθρονίζει τη σκέψη του φόβου σαν θεό. 5Γιατί ο φόβος αγαπιέται από αυτούς που τον

λατρεύουν και ή αγάπη φαίνεται να έχει γίνει άσπλαχνη τώρα.

 

10. Από πού προέρχεται η εντελώς παράλογη πίστη στους Θεούς της εκδίκησης; 2Η αγάπη

δεν έχει μπερδέψει τα χαρακτηριστικά της με τα χαρακτηριστικά του φόβου. 3Αυτοί που

λατρεύουν το φόβο όμως θα αντιληφθούν τη δική τους σύγχυση στον εχθρό του φόβου,

και θα αντιληφθούν την ασπλαχνία του φόβου σαν ένα μέρος της αγάπης. 4Και τι είναι πιο

τρομακτικό τώρα από την Καρδιά της Ίδιας της Αγάπης; 5Το αίμα φαίνεται να είναι πάνω

στα χείλη Του, η φωτιά προέρχεται από Αυτόν. 6Και Αυτός είναι πιο τρομακτικός από

καθετί άλλο, και αδιανόητα άσπλαχνος κατακεραυνώνει όλους αυτούς που Τον

παραδέχονται σαν Το Θεό τους.

 

11. Η επιλογή που κάνουμε σήμερα είναι αναπόφευκτη. 2Γιατί κοιτάζεις για τελευταία

φορά αυτό το κομμάτι της σκαλισμένης πέτρας που έφτιαξες και δεν το αποκαλείς πια θεό.

3Εχεις φτάσει σε αυτό το σημείο προηγουμένως, αλλά έχεις διαλέξει αυτό τον άσπλαχνο

θεό να παραμείνει μαζί σου με μια άλλη μορφή. 4Και έτσι ο φόβος του Θεού επέστρεψε

μαζί με σένα. 5Αυτή τη φορά τον αφήνεις εκεί. 6Κι εσύ επιστρέφεις σ' ένα νέο κόσμο,

ξαλαφρωμένος από το βάρος του, κι αυτός ο κόσμος βλέπεται όχι με τα τυφλά μάτια του

φόβου, αλλά με την όραση που αποκατάστησε η επιλογή σου.

 

12. Τώρα τα μάτια σου ανήκουν στο Χριστό και Αυτός βλέπει μέσα από αυτά. 2Τώρα η

φωνή σου ανήκει στο Θεό και αντηχεί τη Δική Του Φωνή. 3Και τώρα η καρδιά σου

παραμένει εν ειρήνη για πάντα. 4Εχεις διαλέξει Αυτόν αντί για είδωλα, και τα

χαρακτηριστικά σου, τα οποία έχουν δοθεί από το Δημιουργό σου, επιστρέφουν επιτέλους

σε σένα. 5Το Κάλεσμα για το Θεό ακούγεται και απαντιέται. Τώρα ο φόβος έχει κάνει τόπο

για την αγάπη, καθώς ο Ίδιος ο Θεός αντικαθιστά την ασπλαχνία.

 

13. Πατέρα, είμαστε σαν Εσένα. 2Η ασπλαχνία δεν κατοικεί σε μας, επειδή δεν υπάρχει

καθόλου σε Εσένα. 3Η ειρήνη σου είναι δική μας. 4Και ευλογούμε τον κόσμο με ό,τι έχουμε

λάβει από Εσένα μόνο. 5Διαλέγουμε ξανά και κάνουμε την επιλογή μας για όλους τους

αδερφούς μας, γνωρίζοντας ότι είναι ένα μ ' εμάς. 6Τους φέρνουμε τη σωτηρία Σου, όπως

την έχουμε λάβει τώρα. 7Και δίνουμε ευχαριστίες σε αυτούς που μας ολοκληρώνουν. 8Σε

αυτούς βλέπουμε τη δόξα Σου και σε αυτούς βρίσκουμε την ειρήνη μας. 9Είμαστε άγιοι,

επειδή η αγιοσύνη Σου μας έχει απελευθερώσει. 10Και δίνουμε ευχαριστίες. 11Αμήν.

 

 

ΓΙΑ ΟΔΗΓΙΕΣ, ΜΕΤΑΒΕΙΤΕ ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ "ΒΑΣΙΚΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ" μας & social media-link/-s μας:

 

 

NAMASTE'   ~ SOPHIA ~