ΜΑΘΗΜΑ 195 - ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ -ΑΣΚΗΣΕΙΣ- A COURSE IN MIRACLES

ΜΑΘΗΜΑ 195

 

Η αγάπη είναι ο δρόμος που βαδίζω με ευγνωμοσύνη.

 

1. Η ευγνωμοσύνη είναι ένα δύσκολο μάθημα για εκείνους που κοιτάζουν τον κόσμο

λανθασμένα.2Το πολύ πολύ να μπορέσουν να δουν τον εαυτό τους σε καλύτερη κατάσταση

από τους άλλους. 3Και προσπαθούν να είναι ικανοποιημένοι επειδή κάποιος άλλος

φαίνεται να υποφέρει πιο πολύ. 4Πόσο αξιολύπητες και υποτιμητικές είναι αυτές οι

σκέψεις! 5Γιατί ποιος θα μπορούσε να έχει έναν καλό λόγο για να είναι ευχαριστημένος,

όταν άλλοι έχουν ένα λιγότερο καλό λόγο; 6Και ποιος θα μπορούσε να υποφέρει λιγότερο,

επειδή βλέπει έναν άλλο να υποφέρει περισσότερο; Ή ευγνωμοσύνη σου οφείλεται μόνο σε

Αυτόν, ο Οποίος έκανε όλη την αιτία της θλίψης να εξαφανιστεί από όλο τον κόσμο.

 

2. Είναι παράλογο να προσφέρεις ευχαριστίες για τη δυστυχία. 2Είναι όμως εξίσου

παράλογο να μην είσαι ευγνώμων σε Αυτόν που σου προσφέρει τα σίγουρα μέσα με τα

οποία όλος ο πόνος θεραπεύεται και η δυστυχία αντικαθίσταται από το γέλιο και την

ευτυχία. Ούτε αυτοί που είναι έστω και μερικώς υγιείς θα μπορούσαν να αρνηθούν να

κάνουν τα βήματα που δείχνει Αυτός και να μην ακολουθήσουν το δρόμο που βάζει

μπροστά τους για να δραπετεύσουν από μια φυλακή που νόμιζαν ότι δεν είχε καμμιά

πόρτα που να οδηγεί στην απελευθέρωση που αντιλαμβάνονται τώρα.

 

3. Ο αδελφός σου είναι ο «εχθρός» σου επειδή βλέπεις σε αυτόν τον αντίπαλο της ειρήνης

σου; έναν άρπαγα που σου αφαιρεί τη χαρά σου και δεν σου αφήνει τίποτα παρά μόνο μια

μαύρη απόγνωση τόσο πικρή και αδυσώπητη, που δεν υπάρχει πια ελπίδα. 2Τώρα η

εκδίκηση είναι το μόνο που επιθυμείς. 3Το μόνο που μπορείς να προσπαθήσεις τώρα είναι

να τον ρίξεις κάτω για να βρίσκεται μαζί σου στο θάνατο, τόσο άχρηστος όσο κι εσύ, με

τόσα λίγα να απομένουν μέσα στα χέρια του όσο και στα δικά σου.

 

4. Δεν προσφέρεις στο Θεό την ευγνωμοσύνη σου επειδή ο αδελφός σου είναι περισσότερο

σκλάβος από σένα, ούτε μπορείς να είσαι λογικός κι ωστόσο να εξοργίζεσαι επειδή

φαίνεται να είναι πιο ελεύθερος. 2Η αγάπη δεν κάνει συγκρίσεις. 3Και η ευγνωμοσύνη

μπορεί να είναι αληθινή μόνο αν είναι ενωμένη με την αγάπη. 4Προσφέρουμε ευχαριστίες

στο Θεό τον Πατέρα μας επειδή μέσα σε μας όλα τα όντα θα βρουν την ελευθερία τους.

5Ποτέ δεν είναι δυνατό μερικά από αυτά να ελευθερωθούν, ενώ άλλα να παραμένουν

δέσμια. Γιατί ποιος μπορεί να παζαρεύει στο όνομα της αγάπης;

 

5. Επομένως δώσε ευχαριστίες, αλλά με ειλικρίνεια. 2Και ας κάνει χώρο η ευγνωμοσύνη

σου για όλους αυτούς που θα δραπετεύσουν μαζί σου; τους άρρωστους, τους αδύναμους,

αυτούς που βρίσκονται σε ανάγκη και φοβούνται, αυτούς που πενθούν μια φαινομενική

απώλεια ή αισθάνονται το φαινόμενο του πόνου, αυτούς που υποφέρουν από το κρύο ή

την πείνα, ή βαδίζουν το δρόμο του μίσους και την πορεία του θανάτου. 3Ολοι αυτοί

έρχονται μαζί σου. 4Ας μη συγκρίνουμε τον εαυτό μας με αυτούς, γιατί έτσι τους

αποχωρίζουμε από την επίγνωση της ενότητας που μοιραζόμαστε με αυτούς, όπως κι αυτοί

με εμάς.

 

6. Ευχαριστούμε τον Πατέρα μας για ένα μόνο πράγμα: για το ότι δεν είμαστε

αποχωρισμένοι από κανένα ον και επομένως είμαστε ένα με Αυτόν. 2Και χαιρόμαστε, που

ποτέ δεν μπορούν να γίνουν εξαιρέσεις που θα μείωναν την πληρότητα μας και θα

έβλαπταν ή άλλαζαν την αποστολή που έχουμε να ολοκληρώσουμε Αυτόν που είναι ο

Ίδιος η ολοκλήρωση.3Δίνουμε ευχαριστίες για κάθε ον, διότι διαφορετικά δεν δίνουμε

ευχαριστίες για τίποτα και παραλείπουμε να αναγνωρίσουμε τα δώρα που μας δίνει ο

Θεός.

 

7. Ας ακουμπήσουν λοιπόν οι αδελφοί μας τα κουρασμένα τους κεφάλια πάνω στους

ώμους μας, καθώς ξεκουράζονται για λίγο. 2Δίνουμε ευχαριστίες για αυτούς 3Διότι αν

μπορέσουμε να τους οδηγήσουμε στην ειρήνη που θα θέλαμε να βρούμε, ο δρόμος θα

ανοίξει επιτέλους για μας. 4Μια πανάρχαιη πόρτα ανοίγει και πάλι ένας Λόγος ξεχασμένος

από παλιά ξαναντηχεί στη μνήμη μας ολοένα και πιό ξεκάθαρα, καθώς είμαστε και πάλι

πρόθυμοι να ακούσουμε.

 

8. Βάδιζε. λοιπόν με ευγνωμοσύνη το δρόμο της αγάπης. 2Διότι το μίσος ξεχνιέται, όταν δεν

κάνουμε συγκρίσεις. 3Τι άλλο παραμένει, που να εμποδίζει την ειρήνη; 4Ο φόβος του Θεού

έχει επιτέλους εξουδετερωθεί τώρα και συγχωρούμε χωρίς να κάνουμε συγκρίσεις.

5Επομένως δεν μπορούμε να διαλέγουμε να παραβλέπουμε μερικά πράγματα κι ωστόσο να

κρατάμε ακόμη μερικά άλλα πράγματα αμπαρωμένα σαν «αμαρτίες" 6Όταν η συγχώρεσή

σου έχει ολοκληρωθεί θα έχεις τέλεια ευγνωμοσύνη, διότι θα δεις ότι το καθετί έχει

κερδίσει το δικαίωμα για αγάπη με το να είναι γεμάτο αγάπη όπως και ο Εαυτός σου.

 

9. Σήμερα μαθαίνουμε να σκεπτόμαστε την ευγνωμοσύνη στη θέση του θυμού, της

μοχθηρίας και της εκδίκησης. 2Μας έχουν δοθεί τα πάντα. 3Αν αρνηθούμε να το

αναγνωρίσουμε αυτό. δεν έχουμε δικαίωμα να είμαστε πικραμένοι και να βλέπουμε τον

εαυτό μας σε μία θέση άσπλαχνης καταδίωξης, όπου ενοχλούμαστε ασταμάτητα και

καταπιεζόμαστε χωρίς καμιά σκέψη φροντίδας για μας ή για το μέλλον μας 4H

ευγνωμοσύνη γίνεται η μόνη σκέψη που έχουμε, αντί για αυτές τις παράλογες. αντιλήψεις.

5Ο Θεός έχει φροντίσει για μας και μας καλεί Υιό. 6Μπορεί να υπάρχει τίποτα περισσότερο

από αυτό;

 

10. Η ευγνωμοσύνη μας θα ανοίξει το δρόμο προς Αυτόν και θα συντομεύσει το χρόνο της

μάθησης μας περισσότερο από ότι θα μπορούσες ποτέ να ονειρευτείς. 2Η ευγνωμοσύνη

προχωρεί χέρι χέρι με την αγάπη και όπου είναι η μία εκεί θα βρεθεί και η άλλη. 3Διότι η

ευγνωμοσύνη είναι μόνο και μόνο μια πλευρά της Αγάπης που είναι η Πηγή όλης της

δημιουργίας. 4Ο Θεός δίνει ευχαριστίες σε σένα. τον Υιό Του, επειδή είσαι ό,τι είσαι; η ίδια

Του η ολοκλήρωση και η Πηγή της αγάπης μαζί με Αυτόν. 5Η ευγνωμοσύνη σου για Αυτόν

είναι ένα με τη δική Του ευγνωμοσύνη για σένα. 6Διότι η αγάπη δεν μπορεί να περπατήσει

σε κανένα δρόμο εκτός από το δρόμο της ευγνωμοσύνης και έτσι προχωρούμε εμείς που

βαδίζουμε στο δρόμο προς το Θεό.

 

ΓΙΑ ΟΔΗΓΙΕΣ, ΜΕΤΑΒΕΙΤΕ ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ "ΒΑΣΙΚΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ" μας & social media-link/-s μας:

 

 

NAMASTE'   ~ SOPHIA ~